Tuesday, September 04, 2007

Το μπάτσελορ




Την Παρασκευή το βράδυ ήταν το μπάτσελορ πάρτυ της φίλης μου της Σοφίας, η οποία παρ’ ότι νέα και έξυπνη κοπέλα, αποφάσισε να παντρευτεί. Δούλευα όλο το πρωί και το βράδυ ίσα που πρόλαβα να γυρίσω σπίτι μου, να κάνω ένα μπάνιο –έβαλα τζινάκι, οπότε δε χρειάστηκε να ξυρίσω γάμπα-, να βαφτώ, να φορέσω την Μπίρκενστοκ-Παπίγιο παντόφλα μου και να ξεκινήσω το ταξίδι μου στη νυχτερινή Αθήνα, για γιορτάσουμε την τελευταία –άντε προτελευταία ημέρα ελευθερίας της φίλης μου.

Παρ’ ότι όλη την εβδομάδα είχα την εντύπωση πως θα πηγαίναμε σε στριπερί, όπως κάθε παρέα με μελλόνυμφη που σέβεται τον εαυτό της, παρ’ όλ’ αυτά καταλήξαμε στα μπουζούκια και δη στον Θάνο Πετρέλη. Ο Βέρτης ήταν ήδη τίγκα μας είπανε…

Ήμασταν περί τις 11 κοπελούδες μαζεμένες σε ένα τραπέζι με καλό φενγκ σούι. Από τη μία έβγαζε ντουγρού στην πίστα, από την άλλη ντουγρού στην τουαλέτα.

Μετά από λίγη ώρα και μερικά ουισκάκια το κέφι ανέβηκε τόσο πολύ που όχι μόνο ανέβηκα στη σκηνή να χορέψω τσιφτετέλι με την παντόφλα, ανάμεσα σε δίμετρες (από το πολύ τακούνι) καλλονές, ντυμένες με την τελευταία λέξη της μόδας στη νυχτερινή διασκέδαση, αλλά ανέβηκα ακόμα και σε καρέκλα –πέταξα την παντοφλίτσα βέβαια, μην λερώσω το ύφασμα- και λίκνισα την κορμάρα μου στους ένρινους ήχους του Θάνου –Έλβις- Πετρέλη (τι μαλλί είναι αυτό, καλε;).

Δεν θα σχολιάσω τίποτα. Περάσαμε υπέροχα, γύρισα περασμένες έξι σπίτι μου και ξεπατώθηκα να κουνάω κώλο και μέση. Την άλλη μέρα δεν μπορούσα να περπατήσω. Ο δεξιός γλουτός είχε κοκαλώσει από το πολύ πήγαινε-έλα (του χορού μόνο, δεν θέλω σχόλια!)

Θα το ξανακάνω κάποια στιγμή. Σε πέντε-έξι χρονάκια βέβαια, αλλά χρειάζεται κι αυτό στην καθημερινότητά μας…

Άντε και στα δικά σας!

3 comments:

Crucilla said...

Κι εγω που νόμιζα πως θα ανέβαζες καμιά φωτογραφία μου στα τραπέζια επάνω...

kruemelmonster_schreibt said...

πραγματικά θέλεις να το κάνω;;;

kruemelmonster_schreibt said...

χεχε